Urodzony we Wrocławiu, studiował w Warszawie i Łodzi pod kierunkiem prof. Luizy Zalewskiej, Ryszarda Baksta i Zbigniewa Drzewieckiego, w Paryżu w klasie Konstantego Schmaelinga i w Szwajcarii u Witolda Małcużyńskiego.

Dyplom Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie (1974) uzyskał pod kierunkiem Barbary Hesse-Bukowskiej, by w kolejnych latach kontynuować naukę u Wiktora Mierżanowa w Warszawie i Paula Badury-Skody w Essen (1977-78). Był najmłodszym laureatem VIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w 1970 r. Został także nagrodzony na Międzynarodowym Konkursie im. Alfreda Caselli w Neapolu. Janusz Olejniczak koncertuje w Europie, Ameryce Północnej i Południowej, Azji i Australii w najsłynniejszych salach koncertowych, jak Filharmonia Berlińska, Teatro Colón w Buenos Aires, Salle Pleyel w Paryżu, Suntory Hall w Tokio, Lincoln Center w Waszyngtonie, Tonhalle w Düsseldorfie, Concertgebouw w Amsterdamie. Był przez cztery lata wykładowcą Akademii Muzycznej w Krakowie, wielokrotnie zasiadał w jury konkursów pianistycznych i dawał lekcje mistrzowskie poza granicami kraju - w Kanadzie, Japonii, Kolumbii oraz w Akademii Mozartowskiej. W swoim repertuarze skupia się głównie na dziełach Chopina, Bacha, Schuberta, Schumanna i Liszta. Znakomite przyjęcie zyskały jednak także jego interpretacje repertuaru współczesnego: Debussyjego i Ravela (Koncert G-dur), Prokofiewa i Messiaena oraz Henryka Mikołaja Góreckiego, Wojciecha Kilara i Witolda Lutosławskiego. Chętnie bierze udział w wykonaniach muzyki kameralnej: nagrywał ze Stefanią Toczyską i Olgą Pasiecznik, Andrzejem Bauerem, występował z zespołami pod dyrekcją Witolda Rowickiego, Kazimierza Korda, Jerzego Maksymiuka, Marka Mosia, Marka Pijarowskiego, Charlesa Dutoit, Grzegorza Nowaka, Andrzeja Markowskiego i in. W ostatnich latach koncertuje i nagrywa na instrumentach z epoki (Érard i Pleyel), współpracując w tym zakresie z Orkiestrą XVIII Wieku Fransa Brüggena. Obok szerokiego repertuaru chopinowskiego (Polskie Nagrania, Tonpress, Muza, Wifon, Opus 111, Camerata, Sony Classical, Selene, CD Accord, Bearton) Janusz Olejniczak nagrywa także m. in. dzieła Rameau, Mozarta, Schuberta, Prokofiewa, Kilara, Góreckiego. W dowód uznania dla swych interpretacji muzycznych czterokrotnie otrzymał nagrodę "Fryderyka", a za całość dorobku artystycznego odznaczony został Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2000) oraz Złotym Medalem Gloria Artis (2005). Janusz Olejniczak wystąpił również - nagrywając zarazem bestsellerowe ścieżki dzwiękowe - w słynnych filmach Andrzeja Żuławskiego Błękitna nuta oraz Romana Polańskiego Pianista.

Janusz Olejniczak: Mistrz chopinowskiej frazy

Fenomenalnie skomponowany, gdy mowa o programie, zagrany w wielkim skupieniu, ale bez drażniącego nabożeństwa, pełen subtelności, finezji i poetyckiej frazy. Śpiewny w każdej nucie, (…) Kiedyś takie rubato grał Ignacy Jan Paderewski, dziś próżno tak  naturalnego szukać u wielu laureatów Konkursu Chopinowskiego.

(fragmenty relacji z recitalu Janusza Olejniczaka w Zamku Królewskim w Warszawie 27 lutego 2011 na zakończenie obchodów Roku Chopinowskiego, zamieszczonej w internetowym magazynie kulturalnym „Kulturaonline.pl”